رطوبت در سالن مرغداري

رطوبت سالن مرغداري يكي از بزرگترين مسائل در سيستم بسته مي باشد .اين رطوبت ناشي از مدفوع و همچنين رطوبت هواي تنفسي مي باشد .تقريباً تنها راه نجات از رطوبت سالن، افزودن جريان هوا در آن مي باشد. رطوبت نسبي تعيين كننده ميزان جذب رطوبت توسط هواست .هنگاميكه رطوبت نسبي پايين تر باشد جذب رطوبت هواي سالن بيشتر است .كل رطوبت سالن مرغداري در هوا نيست، بلكه قسمت اعظم آن در بستر پوشال و يا مدفوع قرار گرفته است .مدفوع تازه داراي ۸۰-۷۵ درصد آب است در حاليكه ميزان رطوبت بستر پوشال بسيار متغير مي باشد، بطور مثال در آب و هواي گرم اين ميزان به ۱۰ – ۵ ردصد و در آب و هواي مرطوب به ۸۰-۷۰ درصد مي رسد .تعيين رقمي بعنوان رطوبت طبيعي بستر پوشال مشكل به نظر مي رسد، ولي براي جوجه هاي در حال رشد رطوبت بستر پوشال ۴۰-۲۰ درصد و براي پرندگان مسن تر بين ۳۰-۱۰ درصد مناسب است .وقتي رطوبت نسبي هواي سالن به ۵۰ درصد مي رسد، رطوبت بستر پوشال نزديك به ۲۵ درصد خواهد شد .

يك پرنده در دماي c°۲۱ به ازاء مصرف يك كيلوگرم غذا حدود دو كيلوگرم آب مي نوشد كه۶۵-۶۰ درصد از اين آب بصورت رطوبت مدفوع دفع مي گردد .در حرارت محيطي بالاتر ميزان آب مصرفي و دفع شده بطور قابل ملاحظه اي افزايش مي يابد .خارج نمودن رطوبت سالن مرغداري در هواي سرد به مراتب مشكلتر از خارج نمودن آن در هواي گرم است، زيرا در زمستان براي ابقاء حرارت سالن بايستي جريان هوا را كم نمود و از طرفي رطوبت هوا افزايش يافته، در نتيجه تبخير كاهش مي يابد و باعث مرطوب شدن بستر پوشال مي شود .

تحت شرايطي كه ذيلاً به آنها اشاره مي گردد رطوبت سالن افزوده مي شود ،مگر اينكه اين رطوبت از سالن مرغداري خارج گردد :

۱ – زمانيكه مصرف آب توسط طيور افزايش يابد .

۲ – زمانيكه حرارت سالن كاهش يابد .كاهش حرارت سالن توانائي حفظ رطوبت در هوا را مي كاهد، و در نتيجه رطوبت كمتري از بستر پوشال دفع مي گردد. هوا ميزان كمتري از رطوبت حاصل از تنفس را در خود نگهداشته و بيشترين مقدار جذب بستر مي شود .وقتي هواي سالن گرمتر شود، رطوبت بيشتري جذب خواهد كرد و به اين ترتيب حرارت توليد شده توسط طيور كمك بزرگي به خروج و حذف رطوبت از سالن مي كند .

۳ – زمانيكه رطوبت نسبي هواي سالن افزايش يابد.افزايش رطوبت نسبي باعث كاهش جذب رطوبت شده و قسمت اعظم رطوبت حاصل از تنفس و مدفوع جذب بستر پوشال مي گردد .

۴ – زمانيكه مقدار نمك جيره افزايش يابد .طيور با افزايش نمك در دان، آب بيشتري مصرف مي نمايند .

۵ – زمانيكه ميزان انرژي جيره كاهش يابد .

۶ – زمانيكه دان بصورت پلت باشد .وقتي دان بصورت پلت يا كرامبل باشد مصرف آب افزايش مي يابد .

۷ – زمانيكه آب مصرفي آلوده به ميكروارگانيسم ها باشد .

۸ – زمانيكه طيور در قفس نگهداري شوند .طيوري كه در قفس پرورش داده مي شوند نسبت به آنهائيكه در بستر نگهداري مي گردند آب بيشتري مصرف مي نمايند .